Van droomvakantie naar droomchalet: hoe reizen inspireert

Er zijn van die vakanties die blijven hangen. Niet omdat het eten zó goed was of de zon elke dag perfect scheen (al helpt dat wel). Maar omdat je ergens kwam en dacht: ja, zo wil ik ook wonen. Of op z’n minst: zo wil ik mijn vakantieplek voelen. Dat ene pleintje in Frankrijk, dat houten terras met uitzicht op een weiland vol klaprozen, die ochtendroutine van verse koffie buiten terwijl de wereld langzaam wakker wordt. Je neemt het mee naar huis, soms als vage herinnering, soms als een idee dat blijft knagen.

En op een gegeven moment komt het: het besef dat je zoiets zelf kunt maken. Niet precies natuurlijk, geen Toscaanse villa in Zeeland, maar wel een plek die voelt als al die goede vakanties bij elkaar. Een plek waar je elke keer opnieuw dat vakantiegevoel op kunt roepen. Waar de tijd nét wat langzamer gaat. Geen gedoe met boeken, geen plastic matrasjes of gezeur met aankomsttijden. Gewoon iets van jezelf.

Dat idee is bij mij eigenlijk ontstaan op een camping aan een meer. Niet bepaald luxe, het regende zelfs een paar dagen. Maar er was iets aan het ritme, het buiten zijn, de simpele avonden met een dekentje en een glas wijn dat bleef hangen. En daarna viel het me steeds vaker op. In Portugal zag ik hoe mensen leefden met open deuren en schaduwdoeken. In Zweden hoe alles praktisch én gezellig kon zijn, zonder overdaad. En in Spanje, tja, daar viel ik als een blok voor die nonchalante mix van comfort en buitenleven.

Het is geen kwestie van imiteren. Je gaat niet letterlijk je Spaanse vakantiehuisje namaken in de Achterhoek. Maar als je goed kijkt naar wat je écht raakt op vakantie, kun je dat gevoel vangen. En dat is precies waarom steeds meer mensen er niet voor kiezen om telkens weer iets te huren, maar om een eigen chalet te bouwen. Of laten bouwen. Of zelf inrichten, in ieder geval. Je neemt stukjes van al die reizen, stopt ze bij elkaar, en maakt daar jouw droomplekje van.

Een buitenkeuken, omdat je in Italië merkte hoe fijn het is om te koken terwijl je met één oog op de kinderen kunt letten die voetballen. Een hangmat, omdat je die ene siësta in Zuid-Frankrijk nooit bent vergeten. Of gewoon een open indeling, omdat je merkte dat het leven vanzelf ontspant als je niet om muren heen hoeft te denken. Dat soort dingen blijven hangen. En die kun je gewoon gebruiken. Niet alles hoeft een souvenir te zijn dat onderin een kast belandt.

Het bouwen van een eigen chalet is dan eigenlijk niet zozeer een bouwproject, maar eerder een herinneringsproject. Wat wil je meenemen van je reizen? Wat werkte goed, wat voelde licht? Natuurlijk komen er keuzes bij kijken. Groot of klein, veel luxe of juist minimalistisch. Maar zolang je terugdenkt aan die vakantie in Bretagne of die roadtrip door Slovenië en denkt: dat gevoel wil ik opnieuw — dan zit je op de juiste weg. Een specialist zoals Lacet-Niederrhein kan je hierbij helpen.

Sommige mensen blijven liever huren. Geen omkijken naar onderhoud, geen langetermijnbeslissingen. Dat snap ik ook. Maar er is iets bijzonders aan het idee dat je jouw eigen stukje wereld vormgeeft. Geen einddatum, geen check-out tijd. Alleen jij, en wat je hebt meegenomen van al die plekken waar je ooit even was.